Fedakarlık hakkında bir sürü söz yazılıp çiziliyor ya, inan ki hepsi boş be canım annem…
Çünkü senin varlığın fedakarlığı anlatmaya yetiyor bana… Beni uyuturken söylemiş olduğun ninniler hala kulağımda, bana verdiğin öğütler hala aklımda, saçlarını okşadığın ellerinin kokusu hala burnumda.
Sen benim annemsin ya, kendimi dünyadaki en şanslı evlatlardan biri olarak görüyorum.
Beni ve Gökhan’ı bütün kötülüklerden uzak tuttun, gözyaşlarımızı sildin yerine umut koydun ya; Ömrüm sana feda olsun annem, yeter ki sen adın gibi hep gül hep mutlu ol. İyi ki doğdun biricik annem.
Seninle Deneyimledim ki; Bir evi yuva yapan kadının merhameti, şefkati, anneliğidir.
Bir evi yuva yapan her zaman kocaman kalbiyle güler yüzlü duran, her derde koşan yüce gönüllü annedir.
Anneler tariflere sığmayan, tanım kabul etmeyen en değerli varlıklardır. Bir çocuğu yıllarca sevgi ve şefkat ile büyüten, sonsuz sabra sahip annelerimiz her zaman varlıklarıyla güç verip, dualarıyla bizleri kötülüklerden korurlar.
Bütün emeklerini evlatlarının mutluluğu önüne seren annelerin boşluğunu hiçbir şey dolduramaz…
Bizleri her zaman sevgi ile büyüten, her fedakarlığa gözü kapalı koşan gül yüzlü annelerimizin kıymetini bilmeli; onlara verdiğimiz değeri her an davranışlarımızla, sözlerimizle göstermeliyiz. Annelerimizin en çok bizim doğru, hatasız ve mutlu bir hayat sürdüğümüzü görmeye ihtiyaçları var;
onların dualarının en başında hep evlatlarının ismi var.
Güzel yürekleriyle hiçbir zaman yalnızlık duygusunu yaşamamıza izin vermeyen başta kendi annem olmak üzere sevgili eşim ve tüm değerli annelerimize;
kendimize, çevremize, ülkemize saygılı,faydalı bireyler yetiştirdikleri ve yetiştirecekleri için minnettarlığımı sunuyorum.