Deneyimledim ki; hayatımız genel olarak üç istekle geçiyor…
Çok başarılı olmalıyım…
Etrafımdaki İnsanlar bana iyi davranmalı…
Cefa ve zorluklarla karşılaşmamalıyım…
Sadece istiyorsunuz diye
hayatın küçük sefilliklerinin kapınızı hiç çalmayacağına ve sürekli lunapark sevinçleri
yaşayacağınıza mı inanıyorsunuz?
Hadi gelin bakalım bu masum üç isteğe:
Kendinize “Başarılı olmalıyım”
şeklinde egosal emir verdiğinizde;
kendinize gereğinden fazla beklenti yükleme durumu, düşünme hali
kendini kötüleme,
kendinden nefret etme,
kendini aşağılama ve
kendini inkara kadar dayanan bir dar boğaza girmeniz kaçınılmazdır.
Bunun sana ne faydası var?
Etrafınızda size sürekli iyi davranılmasını mı istiyorsunuz?
Pekiii siz kendinize saygılı, adil,
düşünceli, ve edepli davranmazsanız
diğerlerinden bunu beklemek ne kadar makul?
Bu durum sizde
öfke, nefret, düşmanlık, şiddet kapılarını açabilir…
Bu durumda olmanın sana ne faydası var?
Bu ana kadar hayatının hiçbir döneminde zorluklarla uğraşmamış olduğunu dilerim.
Bildiğin üzere hayat bizden basit bir şey istiyor. “Yolda olmak”
Ve sen hayatının gizemli yollarında ilerlerken bir mucizenin olacağını ve dünyadaki 7.888
milyar insanın
pamuklarla bezediğin korunaklı duvarlarının içinde
sırf sen istiyorsun diye sana zorluk çıkartmadan, seni rahatsız etmeyeceğini mi düşünüyorsun?
Bu biraz çılgınca gelmedi mi kulağına?
Eğer böyle düşünüyorsan dost acı söyler!
Hüzne karşı toleransının az olmasından dolayı acı çekebilirsin ve kendi yenilgini
hazırlayabilirsin.
Bu durumda olmanın sana ne faydası var?